چنانچه اميرالمؤمنين(ع) زاهد به
تمام معني بوده است و دلبستگي به مالي و به كسي جز به خداي متعال نداشته است؛
همچنين بوده است امام سجاد(ع). لذا به اصحاب خود سفارش ميفرمود: اَصْحَابِي،
اِخْوَانِي، عَلَيْكُمْ بِدَارِ الْآخِرَةِ وَلاَاُوصِيكُمْ بِدَارِ الدُّنْيَا
فَاِنَّكُمْ عَلَيْهَاوَبِهَا مُتَمَسِّكُونَ اَمَا بَلَغَكُمْ اَنَّ عِيسَي
عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ لِلْحَوارِيّيِنَ: اَلدُّنْيا قَنْطَرةٌ فَاعْبُروُها
وَلاَتَعْمُروُها. وَقَالَ: مَنْ يَبْني عَلَي مَوْجِ الْبَحْرِ دَارا؟ تِلْكُمُ
الدَّارُ الدُّنْيَا وَ لاَ تَتَّخِذُوهَا قَرَاراً. [1]
«اي ياران من! برادران من! مواظب
خانۀ آخرت باشيد. من سفارش دنيا را به شما نميكنم؛ زيرا شما برآن حريص هستيد و به
آن چنگ زدهايد. آيا نشنيدهايد كه حضرت عيسي به حواريون ميگفت: دنيا پل
است، از روي آن بگذريد و به تعميرش نپردازيد! چه كسي روي موج آب خانه ميسازد؟!
موج دريا اين دنيا است، به آن دلبستگي نداشته باشيد.»
پي نوشت ها:
[1]. منتهي الامال ب 6 ف 4 ـ ج 2